چکیده:
یکی از مهمترین دلایل عدم اثرپذیری خودآگاه از اندیشهها و پذیرش سخنان دیگر، نتیجهگیری زودهنگام از دادههای در دسترس است که در اینجا در معنای عام آن موردنظر قرار گرفته است. بدین معنا که بحث از پژوهشگر و روششناسی به خصوصی برای رسیدن به نتیجه نیست بلکه موضوع همان انسانی است که فارغ از نسبتهای خردمندانه متفکرین به او در طول تاریخ عمدتا خود، جامعه و جهانش را با امور دمدستی در روزمره میشناسد و بدون هزینه بازبینی اگاهانه به شناخت اولیه دست مییابد و براساس آن روز بعد از خود را آغاز میکند. فارغ از ضمایم بسیاری که در شکلگیری این شناخت موثر هستند بهتر است بر روی همان نقطه نتیجهگیری زودهنگام باقی بمانیم. یکی از دلایل این نتیجهگیری که به روایت فوق مربوط میشود، یکنواختی داده هاست. تعارضنمایی نیز یکی از مهمترین عوامل ایجادکننده وقفه برای شکلگیری نقطه آغاز است که در این یادداشت پیرامون این عوامل صحبت خواهد شد.